Leczenie żylaków kończyn dolnych

Badanie USG Doppler

Badnie USG Doppler jest podstawowym badaniem w potwierdzeniu rozpoznania zakrzepicy żył głębokich oraz podstawowym badaniem przed planowanym zabiegiem operacyjnym na żyłach powierzchownych. Badanie odbywa się w pozycji stojącej, lekarz przesuwając głowicę po nodze obserwuje na ekranie monitora strukturę i anatomię żył oraz ocenia przepływ krwi. Rejestracja na badanie USG

Przewlekła niewydolność żylna

Przewlekła niewydolność żylna jest określana jako utrwalone zaburzenie odpływu krwi żyłami kończyn dolnych (dotyczy żył powierzchownych i głębokich).

Przewlekła niewydolność żylna najczęściej zaczyna się niewinnie: w pierwszej fazie choroby pojawiają się teleangiektazje, tzw. „pajączki”, są to rozszerzenia drobnych śródskórnych i podskórnych splotów żylnych. "Pajączki" znajdują się najczęściej na bocznych powierzchniach ud, bocznych okolicach kolan i okolicach podkolanowych. Często pajączki są jedynie problem kosmetycznym, ale nie należy ich lekceważyć, gdyż mogą być przyczyną dolegliwości i obrzęków. Objawami przewlekłej niewydolności żylnej są również żyły siatkowate i żylaki.

Nieleczona przewlekła niewydolność żylna może rozwinąć się w bardzo groźnie postępującą chorobę, doprowadzając do trudno gojących się owrzodzeń. Skuteczną metodą zapobiegania tym przykrym następstwom jest odpowiednio wcześnie wdrożone prawidłowe leczenie zachowawcze jak i operacyjne.

Owrzodzenia żylne

Typowe owrzodzenia żylne zlokalizowane są powyżej kostki przyśrodkowej podudzia. Często owrzodzeniom towarzyszą już wcześniej istniejące zmiany troficzne skóry, przebarwienia, wypryski i obrzęki. Skóra wokół owrzodzenia jest zwykle zaczerwieniona, a jej stwardnienie jest spowodowane zwłóknieniem tkanki podskórnej. W miejscu gdzie doszło do zaniku naczyń krwionośnych w skórze, pojawiają się blade obszary.

Owrzodzenia żylne są poważnym powikłaniem przewlekłej niewydolności żylnej, nieleczonych żylaków kończyn dolnych oraz zakrzepicy żył głębokich.

Zaniedbane lub źle leczone owrzodzenia prowadzą do bardzo ciężkich powikłań, a niekiedy kończą się amputacją kończyny. Owrzodzenia żylne należą do ran przewlekłych i trudno gojących się. Kompleksowa opieka nad chorym z owrzodzeniem żylnym opiera się na diagnostyce układu żylnego, w tym badaniu Dopplera i terapii przyczynowej poprzedzającej pozostałe działania lecznicze, skojarzonej z leczeniem miejscowym za pomocą np. opatrunków aktywnych.

Etapy leczenia owrzodzeń żylnych:

• diagnostyka rany;
• leczenie przyczynowe przewlekłej niewydolności żylnej;
• leczenie inwazyjne (np. skleroterapia, zabieg małoinwazyjny, chirurgia żył);
• leczenie zachowawcze np.: kompresoterapia, laseroterapia, Bioptron, usuwanie wydzieliny z rany, oczyszczanie mechaniczne, hydroterapia;
• farmakoterapia, np. leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciwkrzepliwe, flebotropowe, reologicznie czynne, antybiotyki;
• redukcja pozostałych czynników przyczynowych lub opóźniających proces gojenia rany;
• miejscowe leczenie rany;
• systematyczna ocena postępów gojenia rany;
• edukacja chorego.